Fonda murat boz "ben özledim galiba seni..."
Hem de nasıl özledim hayatım...Fotoğraflara baktıkça daha iyi anlıyorum hasretinin büyüklüğünü...Hele geçen sene bu zamanlar yanımda olduğunu düşündükçe daha da bi derin iç çeker oldum...
Hem de nasıl özledim hayatım...Fotoğraflara baktıkça daha iyi anlıyorum hasretinin büyüklüğünü...Hele geçen sene bu zamanlar yanımda olduğunu düşündükçe daha da bi derin iç çeker oldum...
Çok karmaşık duygular içerisindeydim o zamanlar...Okulum bitecekti eve dönüş vaktiydi...Mezuniyet telaşı sarmıştı...Ankaraya veda zamanları...Böyle bir dönemde senin elini tutarak senden güç aldım...3 sene boyunca tadını çıkaramadığım ankaranın 4. senemde seninle birlikte tadını çıkardım...Gezdim eğlendim seninle...Doya doya güldüm ellerin ellerimde gezdim sokaklarını...Gözlerin gözlerimde oturdum kafelerinde...Birlikte nargile tavla çay keyfimizin mekanı...Tabu!Ah ah nasıl özledim...(Biliyorum okurken kelebeğim de iç çekecek şöyle bi derininden)
Biliyorum sevgilim sana göre özlediklerim azdır...Sen gurbette aileden yuvandan uzakta kendinden bile uzaktasın şu an...Askersin tüm askerler gibi...Ne istediğin gibi gülebiliyor ne istediğin gibi davranabiliyorsun...Ben evimde yuvamda rahatım yerinde evet ailem yanımda istediğim gibi davranıyorum...Ama özlüyorumm...
Özlediklerim öyle fazla geliyor ki şu an...Bakıyorum özlediklerim şimdi çok uzaklarda...En başta ankarayı özlüyorum 4 senemi yaşadığım ikinci yuvam orası benimm...Oradaki özgürlüğümü özlüyorum...Ellerini hiç çekinmeden tutup gezdiğim zamanları...Başımı omzuna koyup eymirin o güzel manzarasına bakmayı ...Arabadan çalan şarkı eşliğinde gölün kenarında dans ettiğimiz dakikaları ....Gecenin bi yarısı arabaya atlayıp gidip yerinde yediğimiz dondurmaları ....Arabamızla ankarayı gezdiğimiz anları özlüyorum...Meleğimi( T*),Canyoldaşımı(F*),Kelebeğimi(B*) özlüyorum...Tatlımı(E*) onunla geçirdiğim ortaokul lisedeki zamanlarımı özlüyorum...Herkes uzaklarda şimdi...Çocukluğumdan hatıram tatlım ankarada meleğim ve can yoldaşım da ... Kelebeğim izmit semalarında kanat çırpmakta...Sen istanbulda...
Sakın yazdıklarımı okuyunca üzgünüm sanmayın...Aksine gülümsüyorum şu an...Evet içimde bi sızı var ama biliyorum sevdiklerim ben neredeysem benimleler nereye giderlerse gitsinler yüreklerinde beni de götürüyorlar...Onlar hep benimle birlikteler ben de hep onlarlayım...Onları özlemek bile öyle güzel ki...Biliyorum onlar da beni özlüyorlar...
Kavuşacağız yine gülüşüp eğleneceğiz canlarım...
O güne kadar kendinize iyi bakın...
*Ankara bir gün yine geleceğim seni görmeye aşkımla el ele...O zaman doya doya hasret gidereceğiz seninle...
Fotoğraflara bakarken gördüm bu aşıkları...Bu fotoğrafı çektiğim gün geldi aklıma aşkımla yanyana el ele gezdiğimiz günlerden bir gündü yine..Onları görünce dayanamadım hemen çekiverdim usulca...
Aynı bizim gibiler...Nasıl güzeller...Allah onları da bizi de ayırmasın aşkım...Geçicek zaman ve gelecek kavuşacağımız an işte o zaman biz de bir ömür böyle yanyana olacağız...
SENİ ÇOK SEVİYORUM...
2 yorum:
Duygularını öyle yoğun yansıtmışsın ki özlemin büyümüş yazdıkça satırlarda. Dilerim ki tüm özlediklerine en kısa zaman da kavuşursun. Sevgilerimle, cimcimem...
Sağol ablacım...Dilerim öyle olur (:
Sevgilerimle saygılarımla kocaman öpüyorum :)
Yorum Gönder