Baba...

Geçen sene ocak ayında

Gece gelen bir telefonla aldım haberi...

Telefondaki annemdi

"Yarın baban ankaraya geliyor anjiyo olacak"dedi.

Gurbette olmak ve o an sesini duyamamak öyle zordu ki babam...

Sonra aradınız beni sesini duydum

Yorgundun belliydi çok iyi olmadığın...

Ertesi gün oldu geldiniz ben de geldim hastaneye meleğim ve babasıyla(beni yalnız
bırakmadılar sağolsunlar)

İyi görünmeye çalışsan da yüzünden anlamıştım birşeylerin ters gittiğini...

Bizim sülalede ırsiydi kalp krizi kalp hastalığı...

4 kardeşini böyle kaybetmiştin....

gece gelen telefonlardan korkardık bu yüzden...

anjiyoya alındığında kapıda beklemek öyle zordu ki

içerde neler oluyordu sen iyi miydin bilmiyordum...

Sonra haber geldi

Her şeyin anlamını yitirdiği anlardan biriydi o an

Ana damarın %99 tıkalıydı...

Doktorlar hemen sted takıp açmışlardı ama mucizeydi o halde nefes alman...

Doktor bile "kimin duasını aldınız bilemem ama o dualar getirmiş sizi buraya...Bugün gelmeseydiniz belki de 3 gün sonra kriz geçircektiniz"demişti...

Seni o makineler bağlı görünce daha da iyi anladım kıymetini...

Seni kaybetme korkusu öyle kötüydü ki...

Şimdi şükürler olsun iyisin yanımdasın başımızdasın...

Allah seni başımızdan ayırmasın...

Bu bir mucize diyor duyan herkes…

Allah korumuş diyor…

Seni bize bağışladığı için Allah’ıma her an şükrediyorum…

Babalar günün kutlu olsun babacım...

Babam seni çok ama çok sefiyorum….

Tüm babaların babalar gününü kutluyor

Ellerinden öpüyorum...